De oplossing, op vrijdag het groene en zaterdag het rode polsbandje halen op vertoon van de QR-code.

de mannen van Achterom, een muzikaal gezelschap uit Noord-Holland dat poëzie,

Trouw op het eiland’, een presentatie door hoofdredacteur Cees van der Laan en enkele redacteuren 

In de afgeladen Westerkerk onder het gehoor van de dominees Christien Crouwel (algemeen secretaris van de landelijke Raad van Kerken) en René de Reuver (scriba van de Protestantse Kerk Nederland).

ChristenUnie voorman Gert-Jan Segers vertelde  over de verweesde samenleving. 

We trokken in een lange sliert door duinen en bos van tentje naar tentje

Een impressie van een deelnemer

Corona was een uitdaging voor de organisatie. Er waren goede afspraken gemaakt met de Gemeente Terschelling, en de belangrijkste was dat met hulp van polsbandjes we verlost waren van corona-controle bij het betreden van alle locaties afzonderlijk. De oplossing, op vrijdag het groene en zaterdag het rode polsbandje halen op vertoon van de QR-code. Het was de minst omslachtige oplossing voor een probleem waar we mee moesten handelen. In het havenkantoor van de passantenhaven ontmoette ik bij het uitdelen van de bandjes vooral vrolijkheid. 

De opening vierde ik mee in ET10 waar we onthaald werden met uitnodiging om 'eindelijk aangekomen' eerst maar eens te landen op de het eiland. De predikanten Karin van den Broeke (namens in het Inspiratie-Festival) en Ernst Zoomers (namens alle kerken op het eiland) heetten ons welkom en zonden ons uit en toen kon het echt beginnen. Vooral fietsend (wat een wind hè) verplaatsen we ons en kwamen soms te laat tot de conclusie dat de afstanden toch iets langer zijn dan geschat. 

Maar wat hebben we genoten, van de inspirerende verhalen, workshops en muziek, en wat hebben we veel onderdelen niet meegemaakt, terwijl we daar ook enthousiaste verhalen over hoorde.

Voor mij begon het pas goed met het programma Herkerken, in Ons Huis op West-Terschelling waar Remmelt Meijer, Alienke Meijer en Ella van den Brandhof de deelnemers voorhielden welke opties er zijn om de plaatselijke geloofsgemeenschap eens te analyseren, waar de sterke en de zwakke kanten zitten en waar de kansen liggen. Boodschap die bleef hangen, het gaat niet om de kerk maar om plekken waarmee je de boodschap van het Evangelie door kan geven, de kerk, kerkelijke gemeenschap is daartoe een uiterst handig middel. En, verbinding, een woord dat het hele weekend op het eiland klonk en gedaan werd, maar voor Remmelt en de zijnen een belangrijk onderwerp was. Maak als geloofsgemeenschap verbinding met mensen, in je buurt, drink koffie, eet soep, en vertel ook dat Verhaal.

En dan was er in de late avond het Trio Wilde Eend dat in de Westerkerk Joodse feestverhalen verklankte in tekst en sprankelende muziek. De liefde van Gottfried van Eck, Michiel Ockeloen en Jiska ter Bals voor de Joodse cultuur spatte ervan af met verhalen voorzien van humor, tragiek en wijsheid.

Op een festival gedragen door vrijwilligers loopt het soms anders dan verwacht zodat ik zaterdag pas in de middag in ET10 kon aanschuiven bij ‘Trouw op het eiland’, een presentatie door hoofdredacteur Cees van der Laan en enkele redacteuren over hoe de redactie van het dagblad Trouw onze samenleving ziet en er over schrijft. Chef opinie Monic Slingerland maakte duidelijk dat brieven van lezers (en daar liepen en aan aardig aantal van rond op het eiland) wel degelijk een signaalfunctie kunnen hebben naar de redactie.

In de namiddag naar de afgeladen Sint Janskerk in Hoorn waar ik luisterde naar wat ChristenUnie voorman Gert-Jan Segers te vertellen had over de verweesde samenleving. Uitdagend en vernieuwend zoals hij de maatschappelijke en politieke realiteit verbond met het Bijbels verhaal van de verloren zoon.

's Avonds in het intieme verscholen kerkje van de Doopsgezinde Gemeente op West-Terschelling geluisterd naar de mannen van Achterom, een muzikaal gezelschap uit Noord-Holland dat poëzie, onder andere van Ivo de Wijs en Ida Gerhardt maar ook eigen dichtwerk, liet horen.

Op zondag keuze uit drie afsluitende vieringen, ik zat in de afgeladen Westerkerk onder het gehoor van de dominees Christien Crouwel (algemeen secretaris van de landelijke Raad van Kerken) en René de Reuver (scriba van de Protestantse Kerk Nederland). De meeste verbazing van de deelnemers gold echter dat we 'na' corona weer gezamenlijk in een afgeladen kerk zaten, een feit dat zeker tijdens het zingen nadrukkelijk gehoord kon worden. De Rotterdamse koren onder leiding van Willem Blonk zette de toon met lied 698:

Zend uw Geest, uw liefde God,

Doop ons met vuur en nieuwe kracht

Deze wereld zal veranderen

En terwijl veel festivalbezoekers alweer met de boot naar de wal voeren, sloot ik in de middag op de rand van duinen en Wad aan bij Vocaal Ensemble Twente. We trokken in een lange sliert door duinen en bos van tentje naar tentje waar we verrast werden op gezongen gedichten vooral van de Duitse dichter Rilke. Bijzonder wat de plek, een hellinkje in het duin, met de beleving van teksten en muziek doet.

Veel meegemaakt dus toch, vaak op het andere been gezet, uit het ritme van het dagelijks leven gehaald. Verrast door de rijkdom aan culturele en maatschappelijke activiteiten die voor het inspirerende festival naar Terschelling is gehaald. Onbestemd over alles waarvan ik niet weet, wat ik gemist heb, de voorstellingen, workshops, lezingen. Ik zag fietsend over het eiland veel festivalgangers (herkenbaar aan de vlag!!!) naar de juiste locatie, flink doortrappend tegen de wind, maar ook meest tevreden en verheugd over het festival dat ze ‘mee-maakten’. 

Het smaakt naar meer, een nieuwe versie met nog meer mensen uit verschillende geloofsgenootschappen die naar het eiland komen en willen weten en ervaren, maar ook vertellen hoe je de geloofsgemeenschap (thuis) kan inspireren. 

Teun-Jan Tabak