Terugblik op het inspiratiefestival Geloven in beweging
kerkblad protestantse gemeente te Adorp Wetsinge Sauwerd
Er stond een stevige bries toen we op onze zwaar beladen fietsen van de parkeerplaats naar de haven van Harlingen fietsten. Onderweg naar Terschelling waar de volgende dag het Inspiratiefestival van start zou gaan.
We hadden er voor gekozen om op donderdagavond met de laatste boot de oversteek te maken. Dat bleek een goed besluit te zijn want aangekomen in ons hotel, hoorden we dat vanwege de storm voor de volgende dag een aantal boten uit de vaart waren genomen. Pech dus voor de deelnemers aan het festival die op vrijdag naar het eiland zouden komen.
Thuis hadden we ons huiswerk al gedaan. Uit een programma van meer dan 80 activiteiten (workshops, lezingen, theater, beleving, interactief) hadden we onze keuze gemaakt voor de komende drie dagen. De activiteiten vonden plaats op verschillende locaties op West, Midsland en Hoorn. Dus, altijd in beweging, op de fiets van de ene locatie naar de andere, van het ene dorp naar het andere dorp door het prachtige landschap van Terschelling. En, de storm was gaan liggen en de zon scheen.
Het begon met een openingsceremonie, eentje op West, de ander in ET 10 Midsland. Wij gingen naar de Westerkerk op West waar zang, dansen en mooie woorden elkaar afwisselden. Het 4e inspiratiefestival was, weliswaar met een jaar vertraging, van start gegaan.
Diezelfde middag luisterden we naar Joodse feestverhalen en muziek. Dat was genieten. We deden mee aan een workshop herkerken. Wat we daar in ieder geval van meegenomen hebben is dat we minder moeten vergaderen en meer dingen doen zoals als samen eten, elkaars levens delen, elkaar helpen, een tafelkring thuis, een nieuwe familie vormen. Herkerken, als jij ruimte maakt voor mij, maak ik ruimte voor jou (boek Herkerken Remmelt Meijer en Peter Wieringa).
We sluiten de avond af met een vertelvoorstelling van Pauline Seebregts ‘Het Rijk van het Hart’. De manier van vertellen van Pauline is zo mooi dat het net is of je zelf mee doet in het verhaal. Prachtig!
De volgende dag fietsen we door de duinen naar Midsland en beginnen we met toekomstgericht kerk-zijn: handen uit de mouwen. Onder leiding van een drietal classispredikanten gaan we met elkaar in gesprek over samenwerken (van gemeentes) en discussiëren we over een aantal stellingen. Voor de ene gemeente is het een uitkomst, samenwerken. Maar, als het pure noodzaak is, kan dat anders uitpakken.
Daarna even op adem komen, een broodje eten en een praatje maken met andere festivalgangers. Dan nog even snuffelen op de inspiratiemarkt en dan op de fiets naar de Midslander kerk waar kunst te bewonderen is. Mooie kunst zoals vogels gemaakt van afval. Afval wat zoal op het strand te vinden is.
In de RK kerk wonen we een lezing bij van een tweetal Dominicaanse broeders uit Rotterdam. Zij vertellen over hun leven als Dominicaner kloosterlingen. Anders dan andere kloosterlingen, gaan de dominicaner kloosterlingen veel naar buiten.
Wij vervolgen onze tocht naar de oude kerk van Hoorn waar Gert Jan Segers de gelijkenis van de verloren zoon betrekt op de huidige verweesde samenleving. De verloren zoon had maar één weg terug, terug naar huis, naar de Vader. En dat geldt ook voor ons. Wij denken dat het leven maakbaar is maar we zijn ontworteld, we zijn weg bij de Vader. Maar, er staat altijd een liefdevolle Vader op de uitkijk.
We sluiten de dag af met een voorstelling Jona, van Ninevé naar Mosul en na een gezellige nazit, stappen we weer op de fiets naar West.
De zondag is al weer de laatste festival dag. Zowel op West als in de kerken van Midsland en Hoorn, zijn slotvieringen. Wij kiezen voor de dienst op West met als thema ‘Een vogel uit de hemel’. Ds. De Reuver gaat voor in deze muzikale dienst.
Na de koffie gaan we naar het improvisatieconcert. Willem Blonk speelde prachtige variaties op zowel orgel als piano. Dit naar aanleiding van verzoeken die door festivalgangers waren aangedragen.
Als afsluiting wonen we de voorstelling ‘PKN de musical’ bij van Kees Posthumus. Echt een geweldige voorstelling waarbij Kees het voor elkaar krijgt om iedereen in beweging te krijgen.
Geïnspireerd gaan we weer naar huis. Boordevol ideeën waarvan we hopen dat we daar van ook iets kunnen toepassen in onze eigen gemeente. Zo denken we aan een koffietafel op een doordeweekse dag waar iedereen welkom is. Onder het genot van een kop koffie met elkaar in gesprek gaan, over gewone dagelijkse dingen, over iets wat ons bezig houdt of een geloofsgesprek. Of eens met elkaar stamppot eten, een spelletjesavond……..
Wij hebben genoten en hopen over twee jaar er weer bij te zijn. En, misschien met meer mensen uit onze gemeente?
Marjan Koopman en Annet Oosterhof